Beestjes

Beestjes…en andere ongemakken

Een onmisbaar hoofdstuk in een blog over mijn verblijf in Oeganda is natuurlijk een verhaal over beestjes. Dat begon al op de avond van aankomst. Ik mijn nieuwe verblijf inspecteren, vind ik gelijk een kakkerlak in de badkamer. En ja hoor, doe ik iets wat ik tot op dat moment voor onmogelijk heb gehouden: ik pak een wc papiertje, grijp de little basterd en spoel ‘m door het toilet. 1-0 voor Miekie! Was het daar nu maar bij gebleven…Enige dagen later doe ik ‘s avonds mijn kastdeur open, zie ik iets in een ooghoek bewegen, in de deurkier. Nog zo’n schatje, en weer, grijp ‘m met wat wcpapier en flush…tegelijkertijd hoor ik echter iets, kijk omhoog en zie toch een joekel, zo’n 8 cm. En het maakt geluid…this is too much…Ik loop naar de mensen van het guesthouse, zie nichtje Jude en vraag haar of ze kan helpen. Met een plastic tasje grijpt ze het ding en stopt ‘m in de vuilnisbak. Die van haar wel te verstaan, ver genoeg van mijn kamer….ieuw! De weken daarna nog weleens wat geritsel gehoord…maar niets meer gezien…ook een keuze….:)

Zaterdag 1 februari verhuis ik naar mijn nieuwe onderkomen. Bij collega A, ook een Nederlandse. Ze heeft me al gewaarschuwd voor 2 dingen: zeer luide muziek van de buren, een zwembad dat ook een club is, en kakkerlakken in de keuken. Vanwege het eerste fenomeen is ze steeds in onderhandeling via de eigenaresse van het huis met het management van het zwembad, het tweede geval is volgens A. te danken aan een collega die in haar huis was toen zij van 23 december tot 17 januari in Nederland was. Ik zie dus in de keuken wel eens wat weg snellen. Beetje vies natuurlijk :( We kopen een spuitbus met verdelger en doen zo nu en dan een poging om ze te verdelgen. Tot ik de tweede helft van vorige week, als A. een paar dagen weg is, de bestekbak optil. Mmmm… beestjesfeest! Nest gevonden dus. Ik meld het A. en we spreken af dat we het weekend een genocide gaan uitvoeren. Beetje vreemde woordspeling voor een land als Oeganda (jullie weten wie Idi Amin is?), maar so be it…Gisteren dus eerst keuken leeggehaald, spuitbus leeggespoten en daar gaan ze…ze vallen gelijk dood neer. Geweldig spul, vast ook heel gezond voor ons :( Dan ga ik met de huisbewaker aan de slag om schoon te maken. Ook een feest. Op zaterdag doet hij namelijk de vloer van het hele huis. Met 1 emmer….En met diezelfde doek gaat ie nu de planken en het aanrecht doen. Aaaagggghhhh….Nadat ie klaar is, heb ik nog eens alles nagedaan. Niet in zijn zicht, je wilt de man ook niet beledigen. Ziet er nu toch goed uit, die keuken…en tot nog toe lijkt het kakkerlak vrij.
Dan de muziek. Ik kom donderdagmiddag thuis van werk en hoor door een speaker een mannenstem. Eerst in het Luganda, later in het Engels. Gaat zo’n anderhalf uur door. Ja ja, Oegandezen houden niet van korte toespraken, getuige mijn eigen ervaring…Maar dan…barst de muziek los. Dit komt dus niet van het zwembad maar van de andere kant. Na 1 liedje wordt het stil en breekt er tumult los. Een meute mensen begeeft zich op straat, voor het hek. Ik denk nog, ach, ze gaan naar huis. Maar dan schoten, keihard, er valt gruis van het huis. Dit wordt nu toch wel wat angstig. Ik vanaf de veranda het huis in en gluur door de vitrage naar het huis van de bewaker. Hij is ook binnen, met de deur dicht. Okay, teken dat ik ook binnen moet blijven, denk ik zo maar…De meute mensen begeeft zich schreeuwend richting hoofdweg…nog een schot…Ze gaan echt weg, maar nee…ze komen terug! Dan staan ze weer voor het huis waar ze vandaan zijn gekomen. Inmiddels komt de watchman naar buiten…ik ook de deur open. What’s going on. They are fighting, zegt ie droog. Ja me neus, dat had ik ook wel door. They are drunk. Je meent het? Dan gaat de groep naar binnen en gaat de muziek weer aan. Keihard. Tot 2 uur ‘s nachts. Dreun helemaal weg in mijn bed. Maar geen schoten meer…I count my blessings.
Maar elk nadeel heeft z’n voordeel. De eigenaresse is met het zwembad overeen gekomen dat alleen op zondagavond de muziekhel mag losbarsten. Wij gaan daarom op zondag naar het Sheraton, waar een zwembad is, sauna en turks stoombad (eerste is lekker, tweede brand ik mijn billen), gym en dan lekker eten in de fijne tuin. Wat wil een mens nog meer in Oeganda?
Liefs, Miek